Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Στις 3 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ), μία ημέρα υπενθύμισης προς όλους πως τα Άτομα με Αναπηρία έχουν ίσα δικαιώματα αξιοπρέπειας και ευημερίας με όλους τους συνανθρώπους τριγύρω μας. Ένας θεσμός που τηρείται από όλα τα Ηνωμένα Έθνη ήδη από το 1992 και μέσα από αυτή την μέρα προωθείται η κατανόηση σε θέματα αναπηρίας, αλλά και η κινητοποίηση των συνανθρώπων στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα  ΑμεΑ κάθε μέρα. Απώτερος σκοπός είναι η αύξηση του βαθμού ένταξης των μοναδικών αυτών ατόμων σε κάθε πτυχή της κοινωνικής. οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής. Έτσι, στο σχολείο μας θέλοντας να τιμήσουμε την ημέρα επιλέξαμε να πραγματοποιήσουμε μια δράση καλλιέργειας της ενσυναίσθησης και ευαισθητοποίησης των μαθητών απέναντι στους μοναδικούς αυτούς ανθρώπους.

Αναλυτικά, η δράση στηρίχθηκε και σχεδιάστηκε με βάση την συνεργατική μέθοδο Jigsaw, στην οποία μαθητές των Δ', Ε', ΣΤ' τάξεων και του τμήματος ΖΕΠ με διαφορετικές εμπειρίες και ικανότητες κλήθηκαν να εργαστούν ομαδικά για να πετύχουν έναν κοινό στόχο. Μέσα από την αλληλεπίδραση τους για την επίλυση των ποικίλων διερευνητικών δραστηριοτήτων τα παιδιά "μαθαίνουν πως να μαθαίνουν". Ειδικό βάρος δόθηκε στη σύνθεση των μεικτών ομάδων με ανάληψη ισότιμων ενεργητικών ρόλων και από μαθητές Ρομά - οι οποίοι συνήθως λειτουργούν ως ακροατές σε παρόμοιες δράσεις -  για την ενίσχυση της σχολικής κουλτούρας.

Στο πρώτο στάδιο, λοιπόν, οι μαθητές εντάχθηκαν σε ανομοιογενείς ομάδες σύνθεσης των 5-7 ατόμων και επιλέχθηκε ένας μαθητής - Συντονιστής. Οι συντονιστές, αφού έλαβαν τις απαραίτητες οδηγίες, ανέλαβαν με τη σειρά τους να μεταφέρουν τις απαραίτητες οδηγίες στα υπόλοιπα μέλη της ομάδας σύνθεσης. Ακόμα, ανέθεσαν στους συμμαθητές τους της εκάστοτε ομάδας να μελετήσει βαθύτερα μία αναπηρία, έχοντας τον ρόλο του Ειδικού. Λόγω του περιορισμένου χρόνου που διαθέταμε, επιλέξαμε να εστιάσουμε σε τρεις σημαντικές αναπηρίες, την Κινητική, την Οπτική και την Ακουστική. Οπότε, οι ειδικοί ήταν τρεις σε κάθε ομάδα, εκτός αν ο αριθμός των παιδιών υποστήριζε την ύπαρξη δύο ίδιων ειδικών ή ακόμα και έναν νέο ρόλο που θέσαμε - αυτό του προσωπικού Γραφέα - για να υποστηριχθούν μαθητές Ρομά που επέλεξαν ρόλο ειδικού, αλλά δυσκολεύονταν στην γραφή.

Σε δεύτερο στάδιο, δημιουργήθηκαν οι ομάδες Ειδίκευσης με τους ειδικούς από κάθε αρχική ομάδα να αναλαμβάνουν την ίδια αναπηρία ως αντικείμενο μάθησης και διερεύνησης. Όλοι εκτέλεσαν δραστηριότητες, συζήτησαν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ΑμεΑ και μπήκαν για λίγο στη θέση τους μέσα από βιωματικές δραστηριότητες με την βοήθεια τόσο των συντονιστών όσο και των υπεύθυνων εκπαιδευτικών που ανέλαβαν να κατευθύνουν όπου χρειάστηκε

Για την υλοποίηση των δραστηριοτήτων δίνονταν περίπου ένα χρονικό όριο των 15 - 20 λεπτών για αποφυγή πιθανών καθυστερήσεων.

Με το πέρας των δραστηριοτήτων από όλες τις ομάδες ειδίκευσης, στο τρίτο στάδιο δημιουργήθηκαν οι αρχικές ομάδες σύνθεσης με κάθε ειδικό να παρουσιάζει στην ομάδα του τα αποτελέσματα της μελέτης και παρατήρησης του με τα υπόλοιπα μέλη για την τελική σύνθεση των πληροφοριών που συγκεντρώθηκαν. Καταληκτικά, ζητήθηκε από τις ομάδες σύνθεσης να παρουσιάσουν με όποιον τρόπο επιθυμούσαν (Δημιουργία αφίσας, ποιήματα, παντομίμα, άρθρα, κατάλογος, κ.ά.) τα τελικά αποτελέσματα στην ολομέλεια της τάξης και στην πορεία σε όλο το σχολείο.

Οι μαθητές της 1ης ομάδας, Βασίλης, Ταξιάρχης, Παναγιώτης και Λυδία παρουσίασαν ένα παντομιμικό δρώμενο, όπου έδειξαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κινητικά ανάπηροι και οι τυφλοί στην καθημερινή τους μετακίνηση, καθώς και φράσεις στη νοηματική γλώσσα.

Οι μαθητές της 2ης ομάδας, Αθανασία, Αριάδνη, Άλκηστις, Παναγιώτης και Θανάσης επέλεξαν μέσα από μία αφίσα να παρουσιάσουν μερικές λύσεις επίλυσης των προβλημάτων που συναντάνε τα ΑμεΑ στις διαβάσεις, στα σχολεία, στα θέατρα με την παρακολούθηση ενός έργου και στην μετακίνηση τους. Κυρίως όμως ανέφεραν κάποιες σημαντικές αξίες που πρέπει να έχουμε όλοι "Ισότητα, Δικαιώματα, Σεβασμός, Αποδοχή".

Οι μαθητές της 3ης ομάδας, Μαρκέλλα, Μαρυσίλια, Ιωάννης, Ανάργυρος και .... επέλεξαν μέσα από τον κατάλογο τους να μας παρουσιάσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα ΑμεΑ και τον τρόπο επίλυσης τους. Ωστόσο, τονίζουν πως "Δεν πρέπει να λυπούμαστε τους ανθρώπους με αναπηρία γιατί πρέπει να γίνονται αυτόνομοι για να μπορέσουν να ζήσουν την ζωή τους".

Οι μαθητές της 4ης ομάδας, Γιάννης, Γιάννης, Εύη, Ελπίδα, Σπύρος, Βασίλης και Λουίζα, έφτιαξαν ένα πρωτότυπο ποίημα αλλά και μια ζωγραφιά για συνοδεία. Το ποίημα έχει ως εξής:

Σήμερα σαν ξύπνησα δεν μπορούσα να δω,

τα μάτια μου δεν βλέπανε έξω στον κόσμο αυτό.

Προσπάθησα να ντυθώ, αλλά δεν μπορούσα να δω.

Δεν μπορώ να κατέβω τα σκαλιά, γιατί δεν βλέπω καλά.

Στον γιατρό σαν πήγα να μου δώσει μια συμβουλή,

μου είπε πως δεν γιατρεύομαι με καμία ιατρική.

Εγώ όμως δεν το βάζω κάτω ακόμα και αν δεν μπορώ να δω,

θα προσπαθήσω να ζήσω στο κόσμο αυτό.

Την επόμενη μέρα σαν ξύπνησα πάλι,

τα πόδια μου δεν ένιωθα, τι πρόβλημα έχω πάλι;

Πηγαίνω στο γιατρό για δεύτερη φορά,

μου είπε να παλέψω το νέο πρόβλημα ξανά.

Σαν μου έλεγα την γιατρειά, την ακοή μου έχασα.

Κανείς δεν καταλάβαινε τι ήθελα να πω,

την νοηματική ξεκίνησα για να συνεννοηθώ.

 

Οι μαθητές της 5ης ομάδας, Γιάννης, Γιώργος, Στέλιος, Μαρία, Βάλια, Κωνσταντίνος, Παναγιώτης έγραψαν ένα άρθρο, όπου παρουσίασαν την ημέρα αυτή. 

Το άρθρο των παιδιών: 

     Σήμερα ασχοληθήκαμε με τρία είδη αναπηρίας: την ακουστική, την οπτική και την κινητική. Μέσα από δραστηριότητες μπήκαμε στη θέση των ΑμεΑ, με στόχο να κατανοήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους. Στην ακουστική αναπηρία αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες. Για παράδειγμα δεν μπορούσαμε εύκολα να καταλάβουμε τι θέλει να πει ο συνομιλητής μας. Στην κινητική δεν μπορούσαμε να ανεβούμε τις σκάλες και, επιπλέον, υπήρχε μεγάλος κίνδυνος ατυχήματος γιατί το υποτιθέμενο καροτσάκι μας δεν χωρούσε στους "δρόμους" και στις διαβάσεις. Στην οπτική αναπηρία η μεγαλύτερη δυσκολία μας ήταν να καταλάβουμε τον χώρο μας και επίσης είχαμε κι ένα ατύχημα: πέσαμε πάνω στο χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Τι μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με αναπηρία

   Οι επιστήμονες κατασκευάζουν ρομποτικά μέλη, για να βοηθήσουν τα άτομα με κινητική αναπηρία. Επίσης, γίνονται εγχειρήσεις που διορθώνουν τα μάτια. Όμως υπάρχουν κι άλλα μέτρα που μπορούν να ληφθούν. Σε όλα τα κτίρια να υπάρχουν ράμπες και ειδικά ασανσέρ. Οι πόρτες να ανοίγουν και να χωράνε τα καροτσάκια. Να υπάρξουν ειδικές διαδρομές με φαρδιά πεζοδρόμια, ηχητικά σήματα και αυλάκια και σε όλες τις εκπομπές της τηλεόρασης να υπάρχουν μεταφραστές της νοηματικής γλώσσας. 

    Τα άτομα με αναπηρία δεν χρειάζονται τη λύπη μας. Χρειάζονται να λειτουργούν μαζί μας ισότιμα.